Ο Σύλλογος Καρκινοπαθών - Εθελοντών - Φίλων - Ιατρών "Κ.Ε.Φ.Ι." Αθηνών σε συνεργασία με την κα Εύη Πάσχου, Ψυχίατρο, ξεκινά ένα νέο κύκλο Ανοιχτών Συζητήσεων με θέμα:«Με αφορμή ένα Έργο Τέχνης»

Η Πρώτη συνάντηση της Ομάδας θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017 & ώρα 18:00-20:00 και οι συναντήσεις θα επαναλαμβάνονται μια Κυριακή κάθε μήνα.

Τόπος διεξαγωγής: Γραφεία Συλλόγου "Κ.Ε.Φ.Ι." Αθηνών, Φαραντάτων 34, 11527, Γουδί (4ος όροφος)

Επιστημονική Υπεύθυνος & Συντονίστρια:
Εύη Πάσχου, Ψυχίατρος

Για τη συμμετοχή σας παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με τη Γραμματεία του Συλλόγου, από τις 10:00 - 20:00, στα τηλέφωνα 210 6447 002 & 6468 222, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Το πλαίσιο της συζήτησης οργανώνεται γύρω από την σκέψη ότι...

«Τα έργα τέχνης... είναι σαν τους ανθρώπους...

Αν ακουμπήσουμε πάνω τους, μπορούμε να πάρουμε ερεθίσματα και να ξεκινήσουμε μια δημιουργική κουβέντα μεταξύ μας.

Όλα είναι ανοιχτά.

Ο μόνος κανόνας είναι να ακούσουμε ο ένας τον άλλο με σεβασμό».

Για αυτή τη συνάντηση προτείνουμε το ποίημα του ποιητή Σπύρου Μεϊμάρη * : «Άρνηση»**

Συμφωνούμε με τη θέση του ποιητή για την ανάγνωση των ποιημάτων :

«Θέλω να πιάσω τον αναγνώστη απροετοίμαστο και ελπίζω απροκατάληπτο ώστε να δημιουργηθεί ένα καινούργιο τοπίο στη φαντασία του που θα τον τέρψει.»

*Ο Σπύρος Μεϊμάρης, ποιητής και μελετητής της Beat Generation, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942.

Το 1959 - 60 βρίσκεται στο San Francisco όπου αρχίζει να γράφει ποίηση στα αγγλικά.

Μια σειρά περηπλανήσεων τον οδηγεί στη Βυρηττό, στο Παρίσι, την Ιταλία, Ισπανία, Μαρόκο, Άμστερνταμ και Βερολίνο, όπου συναναστρέφεται πολλούς από τους πρωταγωνιστές των σύγχρονων καλλιτεχνικών τάσεων.

Διατηρούσε φιλική σχέση με τους Allen Ginsberg, Gregory Corso kai Sinclair Beiles.

Στην Ελλάδα συμμετείχε στο λεγόμενο Αθηναϊκό Underground.

Ποιήματά του δημοσιεύονται στα περιδικά της εποχής Πάλι, Κούρος, Panderma και Σήμα και στην ανθολογία Λύρα Ελληνική του Βασίλη Βασιλικού. Απευθείας στα αγγλικά έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Interim Pad και Residu 2.

Άρθρα του για τους κυριότερους πρωταγωνιστές της Beat Γενιάς και τον Γάλλο μυθιστοριογράφο Louis-Ferdinand Celine σε αντίστοιχα τεύχη του περιοδικού Τέταρτο.

Μεταφράσεις του που έχουν εκδοθεί :

Albert Cossery «Ξεχασμένοι απ' το Θεό» ΑΠΟΠΕΙΡΑ 1986

Jack Kerouac «Τα όνειρά μου» ΑΙΟΛΟΣ 1992

Allen Ginsberg «Ημερολόγια» ΕΣΤΙΑ 1992

Jack Kerouac «Μάγκι Κάσιντι» ΑΙΟΛΟΣ 1997

(από το εσώφυλλο της ποιητικής συλλογής του Σπύρου Μεϊμάρη : «Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΟΥ» ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1961 - 2014

ΕΔΟΣΕΙΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ - ΕΜΣΕ

 

**Άρνηση

 

Υπάρχει πόνος-

σ' αυτό το επίπεδο.

Υπάρχει κι ο ήλιος

σ' αυτό το επίπεδο.

 

Μαζί πάνε φαίνεται

η ζέστη και το κρύο.

Ο πόνος, η χαρά, η γαλήνη.

Γιατί ο πόνος είναι σύγκρουση, είναι ταραχή.

 

Είναι χρόνος, δεν είναι αιωνιότητα,

δεν είναι απεραντοσύνη.

Μαζί πάνε φαίνεται σε τούτο το επίπεδο.

Και σ' αυτό το επίπεδο κατοικούμε τώρα

και όχι πάντοτε.

 

Υπάρχουν στιγμές, μονάδες χρόνου άχρονες,

όταν πόνος και χαρά απουσιάζουν.

Υπάρχει κάτι άλλο, απερίγραπτο,

φοβερό και συνάμα τόσο απλό και οικείο.

  

Έρχεται απ' αλλού, ή μάλλον υπάρχει διηνεκώς.

Εμείς πηγαινοερχόμαστε απ? τη μια πλευρά στην άλλη.

Εμείς τρέχουμε ολοένα να προλάβουμε, τι άραγε;

 

Κι ο φόβος που ενυπάρχει στο καθε τι,

Που ενεδρεύει στο πουθενά;

Ο φόβος που εισχωρεί παντού και δηλητηριάζει τα πάντα;

 

Αυτός ο τρόμος, αυτή η άφωνη κραυγή η τόσο οδυνηρή,

Που σου κόβει τα πόδια, που σου τρώει τα σωθικά;

Αυτός ο θάνατος της στιγμής,

αυτή η μόλυνση του διαμαντιού;

 

Βρίσκεται αγκαλιά μας,

στο εσώτερο είναι μας.

Σαν να είναι το πολυτιμότερο αγαθό μας,

το υπέρτατο μυστικό μας.

 

Είμαστε εμείς οι ίδιοι!

Δεν είναι κάτι ξεχωριστό από εμάς.

Δεν είναι το κακό κι εμείς οι καλοί.

Δεν είναι ο θάνατος κι εμείς η ζωή.

 

Είναι εκείνο που ορισμένες φορές αναδύεται από μέσα μας.

Είναι το παράλληλο σύμπαν που έρχεται κι εγκαθίσταται

για ένα χρονικό διάστημα εντός μας.

 

Εκεί βρισκόταν ανέκαθεν όμως. Εν υπνώσει ίσως.

Έχει τους δικούς του ειρμούς.

Είναι κι αυτό όπως κι εμείς.

Μην το αρνιέστε!

 

Υποδεχτείτε το! Καλωσορίστε το!

Μονάχα όταν γίνει αποδεκτό, κατανοητό.

Όταν πάψει να θεωρείται εχθρικό, άσχημο, κακό,

τότε θα μας αφήσει ήσυχους.

Ποτέ πριν!

 

Τώρα όμως ο φόβος αυτός μας κάνει και τρέμουμε.

Μας συγκλονίζει συθέμελα και

μας κάνει κακούς, επιθετικούς.

Μας διαλύει εξ? ολοκλήρου.

Μας κόβει την ανάσα.

Θέλουμε να φωνάξουμε βοήθεια.

 

Ποιός είναι όμως σε θέση να μας ακούσει,

σε θέση να καταλάβει τι συμβαίνει;

Τα πράγματα είναι περίπλοκα, περιπεπλεγμένα.

 

Σπύρος Μεϊμάρης

 

2008