Βρισκόμαστε στην πρώτη ανάσα του 2021 και αφήνουμε πίσω μας μια χρονιά με πρωτόγνωρες εμπειρίες. Η πανδημία και οι συνέπειες της φαίνεται να έχουν ανατρέψει την καθημερινότητα μας σε όλους τους βασικούς τομείς της ζωής μας.

Ωστόσο, θέλουμε τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά να σηματοδοτούν το κλείσιμο, όχι μόνο της χρονιάς ως ημερομηνία, αλλά και των δυσάρεστων καταστάσεων που συνέβησαν στο περασμένο έτος. Το κλείσιμο αυτό θέλουμε την ίδια στιγμή να ανοίγει το δρόμο για νέες πιο όμορφες εμπειρίες. Το κατά πόσο θα συμβούν αυτά δεν είναι εύκολο να το προβλέψουμε.

Αυτό όμως που μπορούμε να πούμε είναι ότι τέτοιες σκέψεις μπορούν να φέρουν ελπίδα στην καρδιά. Η ελπίδα είναι ένα συναίσθημα που αφορά το μέλλον και συνδέεται άμεσα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας. Η ελπίδα όπως και το αίσθημα της πίστης, βοηθά στην ανακούφιση του φόβου και της αγωνίας. Όταν νιώθουμε ελπίδα έχουμε στο μυαλό μας κάτι που επιθυμούμε πολύ και αναζητούμε τρόπους να το πετύχουμε. Παράλληλα, το συναίσθημα αυτό μας κινητοποιεί να καταφέρουμε αυτό που λαχταράμε, μέσα από το να  οργανώσουμε τις προτεραιότητες μας, ξεκινώντας από αυτές που είναι πιο σημαντικές στις λιγότερο σημαντικές.

Ένα ‘’μυστικό’’ για να κρατάμε την ελπίδα ζωντανή είναι να αποδομήσουμε τους μεγάλους στόχους σε μικρότερους. Οι μικρότεροι στόχοι είναι περισσότερο εφικτοί και άμεσοι. Δεν είναι το ίδιο να ανέβεις μια σκάλα ένα σκαλοπάτι τη φορά με το να προσπαθείς να πηδήξεις από το χαμηλότερο στο πιο ψηλό. Όσο κοινότυπο κι αν ακούγεται το πιο μεγάλο ταξίδι ξεκινά από ένα τόσο δα μικρό βήμα. Το ίδιο ισχύει και για το ταξίδι από την νόσο στην ίαση.

Να είναι αυτή μια καλή και γεμάτη ελπίδες χρονιά για όλους και τον καθένα ξεχωριστά

Δημήτρης Μούγιος

Ψυχολόγος BSc. MSc

Υπεύθυνος ψυχολογικής υπηρεσίας Συλλόγου Κ.Ε.Φ.Ι.