Η χρόνια νόσος και η βέλτιστη διαχείρισή της αποτελούν κυρίαρχη πρόκληση για την παγκόσμια υγεία. Η χρονιότητα συνεπάγεται σημαντικές συναισθηματικές πιέσεις, ενώ οι απαιτήσεις της φροντίδας έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη λειτουργικότητα της οικογένειας. Από την άλλη πλευρά, η ίδια η λειτουργία του οικογενειακού συστήματος μπορεί να επηρεάσει την πορεία της ασθένειας.

Σήμερα, οι ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις αποτελούν πολύτιμο σύμμαχο για την αποτελεσματική, διά βίου διαχείριση της χρόνιας νόσου. Προεξάρχουσα θέση στο πλαίσιο αυτό έχει η ψυχοεκπαιδευτική προσέγγιση, που συνδυάζει την παροχή ενημέρωσης για την ασθένεια και τη θεραπεία της με την εκπαίδευση σε τεχνικές επικοινωνίας και διαχείρισης των προβλημάτων. Η διεθνής βιβλιογραφία τεκμηριώνει την αποτελεσματικότητα των ψυχοεκπαιδευτικών παρεμβάσεων σε ασθενείς με χρόνιες σωματικές και –κυρίως– ψυχικές ασθένειες ως προς την κατανόηση της ασθένειας και την καλύτερη φαρμακευτική συνεργασία, τη μείωση των υποτροπών και των νοσηλειών, καθώς και τη βελτίωση του συναισθηματικού κλίματος και της ποιότητας ζωής της οικογένειας.

Παράλληλα, η προσέγγιση της θετικής Ψυχολογίας, στοχεύοντας στην προαγωγή θετικών συναισθημάτων, σκέψεων και συμπεριφορών, στη βελτίωση της αυτάρκειας, καθώς και στην ανάπτυξη του κοινωνικού δικτύου στήριξης, συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στη λειτουργικότερη προσαρμογή και διαχείριση της χρόνιας νόσου. Έρευνες δείχνουν ότι τα μοντέλα θετικής παρέμβασης σχετίζονται με σημαντική αύξηση της ψυχικής ευεξίας και της ελπίδας, με μείωση των αγχωδών και καταθλιπτικών συμπτωμάτων, των διαταραχών του ύπνου και των επιπέδων σωματικού πόνου.

Ο συνδυασμός παρεμβάσεων ψυχοεκπαίδευσης και θετικής Ψυχολογίας αποτελεί μια δυναμική προσέγγιση για την καλύτερη διαχείριση των χρόνιων ασθενειών και μπορεί να οδηγήσει στη βελτίωση του επιπέδου υγείας του πληθυσμού στις σύγχρονες κοινωνίες.

Μ. Οικονόμου, Μ. Θεοχάρης, Ε. Διέτη, Α. Λεγάκη, Μ. Χαρίτση, Α. Πάλλη, Χ. Παπαγεωργίου. Σύζευξη ψυχοεκπαίδευσης και θετικής Ψυχολογίας
Μια πρόκληση στη διαχείριση της χρόνιας νόσου. Αρχ Ελλ Ιατρ, 36(2), Μάρτιος-Απρίλιος 2019, 264-276

Πηγή: http://www.mednet.gr/archives/2019-2/264per.html