26.11.2010

Το χρονικό της ασθενείας μου και άλλα τινά - Κυριαζής Μάκης

επιστροφή

(Αντιγράφω από το ημερολόγιό μου)

17/8/1992. Σε τυχαία εξέταση αίματος «διαπιστώθηκαν μειωμένα λευκά αιμοσφαίρια και διεγερμένα κύτταρα». Η μικροβιολόγος (συγγενής μου) με παρέπεμψε άμεσα στον αιματολόγο (καλή της ώρα, της χρωστάω μεγάλη ευγνωμοσύνη).

18/8/1992. Διάγνωση αιματολόγου (στο Βενιζέλειο Νοσ. Ηρακλείου) «Μυελός διηθημένος σε μεγάλο βαθμό...»

Ο.Λ.Λ. έγραφε το σημείωμα που, μαζί με τα πλακίδια, κόμιζα προς το «Λαϊκό Νοσ. Αθηνών». Δε γνώριζα όμως ότι το Ο.Λ.Λ. σημαίνει Οξεία Λεμφοβλαστική Λευχαιμία.

- Γιατρέ, θα επιστρέψω άμεσα στην Αθήνα, όπως μου είπατε, αλλά μπορείτε να μου πείτε αν αποκλείεται να έχω λευχαιμία;
- Τίποτε δεν αποκλείεται
- Κατάλαβα, είπα
Και για να επιβεβαιωθώ γι' αυτό που... κατάλαβα, χρησιμοποίησα τη μέθοδο με τη μαργαρίτα. Στην καμπίνα του πλοίου όμως, δεν υπήρχαν μαργαρίτες. Υπήρχε η τράπουλα των παιδιών μου και έριξα πασιέντζα, έχω λευχαιμία ή δεν έχω; Και «βγήκε» ότι έχω.
- Δεν είναι τίποτε αυτά μπαμπά, και μένα μου βγήκε ότι θα πετύχαινα στις γενικές εξετάσεις αλλά απέτυχα, είπε ο γιός μου, προφανώς για να με παρηγορήσει.

21/8/1992. «ξημέρωσα στην Αθήνα στο σπίτι μου. Ανέσυρα ένα τόμο της Ιατρικής εγκυκλοπαίδειας από τη βιβλιοθήκη μου και διάβασα ότι: «όλαι αι περιπτώσεις καταλήγουν εις θάνατον ακόμη και εντός εβδομάδων...». Τρόμαξα. Δεν σκέφτηκα ότι την εγκυκλοπαίδεια την είχα αγοράσει πριν 51 χρόνια από σήμερα.
Μ' αυτή την ψυχολογία ξεκίνησα για το «Λαϊκό» Νοσοκομείο.

22/8/1992. Εισαγωγή στο Νοσοκομείο στην Γ' θέση αντί της Α' που δικαιούμαι. Χρειάσθηκε να χρησιμοποιήσω «μέσον» για να με πάνε στη Β' τουλάχιστον.
Και το 1959 χρειάστηκε σημείωμα από το πολιτικό γραφείο του συμπατριώτη μου Υπουργού Υγείας για να κάνω άμεσα μία γαστροσκόπηση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο.
Να, η τρύπα του συστήματος υγείας, περί του οποίου γράφει και η Άννα η Τάγκα στο βιωματικό της.

25/8/92. Εστάλη μυελός μου σε ιδιώτη Γενετιστή, για εξέταση καρυότυπου. Πλήρωσα 65.000 δρχ,  για να εισπράξω αργότερα17.880. Κι άλλη τρύπα του συστήματος υγείας. Κατά μείζονα λόγο και σε μεγαλύτερη έκταση, συμβαίνουν  τα ίδια και σήμερα, αφού πήραμε και την παγκόσμια πρωτιά στη διαφθορά. Αργότερα, σε παρόμοιες περιπτώσεις, επειδή ήμουν «καλός ασθενής», γνωρίστηκα δε με τους γιατρούς,  έστελναν το μυελό μου στο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. "Δημόκριτος" και δεν πλήρωνα τίποτε.

28/8/92. Άρχισε η χημειοθεραπεία. Στο πρώτο σχήμα VAD δεν «υπάκουσε» η ασθένεια, στο δεύτερο «υπάκουσε», μερικώς.

18/9/92. Ήρθε η μάνα μου στην Αθήνα. Νομίζω ότι δεν την έπεισα ότι πάσχω από κάτι μη σοβαρό. Βλέποντας το κεφάλι μου χωρίς μαλλιά, ασφαλώς θα θυμήθηκε την αδερφή μου, που ήταν στην ίδια κατάσταση λίγες μέρες πριν πεθάνει. Το απόγευμα πήγαμε μαζί στο σπίτι μου, ήθελα να της δείξω ότι περπατούσα κανονικά και ότι δεν έχω τίποτε...

Την ίδια μέρα πήρα την απάντηση για τον καρυότυπο:
α) υπεράριθμο ένα χρωμόσωμα,
β) επιπλέον γενετικό υλικό σ' ένα χρωμόσωμα,
γ)τρισωμία 21.

7/10/92. Γράφω στο ημερολόγιο: «Σήμερα έμαθα από τον αιματολόγο, ότι αυτές οι περιπτώσεις δεν θεραπεύονται 100%. Συμπέρασμα: Θα ελέγχομαι εφ' όρου ζωής και όχι μόνο 5 χρόνια. Ε, και τι πειράζει;
Όμως ο αιματολόγος έπεσε έξω. Δεν ελεγχόμουν πια μετά από τρία χρόνια από μεταμόσχευση.

8/10/92. Η μέχρι τώρα θεραπεία είχε θετική ανταπόκριση.

14/10/92. Ο Dr PARAPIA Δ/ντής του Ερευνητικού Κέντρου Αιματολογίας στην Αγγλία είπε ότι συμφωνεί με τους εδώ γιατρούς και, κατά τη γνώμη του, με την μέχρι τώρα θεραπεία κατεστράφησαν τα κακά κύτταρα.

Του έκαμε δε εντύπωση που είχα απλώσει στο κρεβάτι  μου διαταγές του Υπουργείου Οικονομικών και τις ταξινομούσα. Λειτουργούσα σα να επρόκειτο να πεθάνω αύριο και έπρεπε να αφήσω ταξινομημένες τις διαταγές στους υπαλλήλους της υπηρεσία που διηύθυνα;  Ή τις ταξινομούσα για να τις βρω έτοιμες, όταν θα επέστρεφα στην Υπηρεσία μου;
Αυτό είναι ένα ερώτημα. Πάντως συνέβη το δεύτερο.

20/10/1992. 60η ημέρα νοσηλείας. Στο ημερολόγιό μου είναι κολλημένη μια καρτούλα «Το προσωπικό της Β' θέσεως σου εύχεται χρόνια πολλά για τη γιορτή σου».

21/10/1992. Τρίτο σχήμα χημειοθεραπείας πέτυχε απολύτως.

3/11/1992. Ο καθηγητής παθολογίας μου είπε ότι « η αντιβίωση είναι σπέσιαλ και στοιχίζω στο Δημόσιο  400.000 δρχ. ημερησίως» και πρέπει να πάρω εξιτήριο. Δε σκέφτηκε όμως πόσο στοίχισε σε μένα αυτό που μου είπε. Μεσολάβησαν οι αναπληρωτές καθηγητές και δεν πήρα εξιτήριο. Μέσα στο νοσοκομείο αισθανόμουν ασφαλής καίτοι εκείνες τις μέρες γραφόταν στον τύπο ότι «το 30% των θανάτων στα νοσοκομεία οφειλόταν σε χειρουργικές λοιμώξεις και 60% σε καρκινοπαθείς, ελλείψει εξειδικευμένου προσωπικού, το οποίο θα μπορούσε να προστατέψει τους ασθενείς...».  Άλλαξε τίποτε από τότε;

Πώς να άλλαζε, αφού τα χρήματα των ταμείων έγιναν δομημένα ομόλογα και οι υπερτιμολογήσεις των φαρμάκων από τους προμηθευτές σε συνεργασία με, ευτυχώς ολίγους, ιατρούς έφθασαν στο 2000%;

18/11/1992. 89η ημέρα νοσηλείας, εξιτήριο.
Επακολούθησε υποστηρικτική αγωγή και πείσθηκα ότι ιάθηκα.
Όμως μετά από 14 μήνες, δηλαδή στις

12/1/1994 (ημερομηνία γενεθλίων μου) εισαγωγή και πάλι στο Νοσοκομείο για να αρχίσει ο δεύτερος Γολγοθάς.
Είχα όμως εξασφαλίσει δότη για τη μεταμόσχευση, την αδελφή μου, με απόλυτη συμβατότητα.
Ρωτούσα επίμονα τους γιατρούς, μήπως συμβεί κάτι στην αδελφή μου, η οποία ήταν 37 χρονών τότε και με ανήλικα παιδιά. Όλοι με διαβεβαίωναν  ότι δεν υπάρχει κίνδυνος.

2/2/1994. Εισαγωγή στη μονάδα μεταμοσχεύσεων του «Ευαγγελισμού». Η υποδοχή από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ήταν πολύ ανθρώπινη, απ' όλους μαζί άκουγα: «όλα θα πάνε καλά».
Το ίδιο βράδυ, ολομόναχος στο δωμάτιο, έβλεπα την εκπομπή «κίτρινος τύπος», με θέμα το χρηματισμό γιατρών. Φαίνεται ότι οι αιματολόγοι είναι από άλλο πλανήτη -είπα μέσα μου- αποκλείεται ..... κι αυτή η εκτίμησή μου κράτησε ως το τέλος. Είχα πυρετό και δεν έπρεπε να γίνει η μεταμόσχευση, γι' αυτό στις

15/3/1994 έξοδος απ' το Νοσοκομείο. Εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία και πήγα στη Μυτιλήνη στον Αγ. Ραφαήλ και προσευχήθηκα.

23/3/1994. Επανεισαγωγή στη μονάδα μεταμοσχεύσεως. Με υποδέχτηκε η νοσηλεύτρια Μαρία με πηγαίο χαμόγελο  και με βεβαιότητα μου είπε ότι «όλα θα πάνε καλά».  Ήταν το καλύτερο αντίδοτο στα συναισθήματα που ένοιωθα εισερχόμενος στην απομόνωση.

Άρχισε ένας αγώνας δρόμου για να βρεθούν συμβατοί δότες αιμοπεταλίων. Προηγήθησαν άλλα τρία σχήματα χημειοθεραπείας και στις

4/4/1994 ελήφθησαν 520 γραμ. μυελού από την αδελφή μου (η ποσότητα του μοσχεύματος εξαρτάται από το ύψος και το βάρος του μεταμοσχευομένου) και από ώρα 11-4 το πήρα όπως παίρνουμε και το αίμα.
Μέχρι τότε, μόνο δύο μεταμοσχεύσεις έγιναν στην Ελλάδα σ' αυτή την ηλικία (53 ετών) που ήμουν εγώ. Για τρία χρόνια,  μου γινόταν φαρμακευτική αγωγή και εξετάσεις, όπως μυελογράμματα κλπ.

Μέχρι πέντε χρόνια είχα την αγωνία μη τυχόν κάποιο αρχέγονο κύτταρο δικό μου, συλλειτουργήσει με τα νέα κύτταρα που πήρα από την αδελφή μου, γιατί αυτό θα σήμαινε απόρριψη του μοσχεύματος. Όμως όλα πήγαν καλά, αφού συμπλήρωσα 207 διανυκτερεύσεις στο Νοσοκομείο κι άλλες 100 περίπου ημερήσιες επισκέψεις.

Θα ήμουν ιδιαίτερα ευτυχής αν, μέσα απ' τις σελίδες του ημερολογίου μου, κατάφερα να πάρουν οι αναγνώστες τα 3 μηνύματα που ήταν ο στόχος μου:
α) Η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές,
 β) αγώνας για να πετύχουμε την πρόληψη και προαγωγή  της Δημόσιας Υγείας  και γ)αν κατάφερα να πάρουν το μήνυμα ότι το προσδόκιμο επιβίωσης δεν είναι μόνο 10-15 χρόνια, αλλά πολλά περισσότερα.

Με τη δύναμη της ψυχής μας θα ανατρέπουμε όλες τις στατιστικές των ερευνητών. Ζωντανό παράδειγμα ο υπογραφόμενος.
 

Newsletter

Εγγραφείτε για να λαμβάνετε τα νέα του συλλόγου μας.

.

Κ.Ε.Φ.Ι. - Σύλλογος Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων & Ιατρών Αθηνών

Βολανάκη 19,
11526, Αθήνα
τηλ: 210 6468222, 210 3244390
fax: 210 6468221
e-mail: info@anticancerath.gr

Created by Gravity.gr

Κ.Ε.Φ.Ι. - Σύλλογος Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων & Ιατρών Αθηνών

ΚΕΦΙ Σύλλογος Καρκινοπαθών Εθελοντών Φίλων Ιατρών Αθηνών

Λουίζης Ριανκούρ 29, 5ος όροφος, 11523, Αθήνα
τηλ: 210 6468222, 210 3244390
fax: 210 6468221
e-mail: info@anticancerath.gr

Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης και την ανάλυση της επισκεψιμότητας μας.
Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies..