Εμπειρίες/Βιωματικά ΆρθραΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΟΙΝΟΥ
Μετά από αρκετό καιρό διαπιστώνουμε ότι τα προβλήματα παραμένουν διαχρονικά άλυτα σε ότι αφορά στην υγεία. Ασθενείς με σοβαρές διαγνώσεις, αντιμετωπίζουν αρκετά εμπόδια στην πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας του συστήματος. Σε πολλές περιπτώσεις διάφοροι φορείς και λειτουργοί της υγείας προσπαθούν να εργαστούν προς όφελος των ασθενών.
Στην περίπτωσή μου, φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διαπιστώθηκε ένα μόρφωμα στο τράχηλο που αρχικά αντιμετωπίστηκε ως λεμφαδένας. Στην πορεία αποδείχθηκε καρκίνος του θυρεοειδούς, πιθανόν σχετιζόμενο με μια θεραπεία στην περιοχή κατά την εφηβική ηλικία για αντίστοιχο νόσημα. Προχώρησα στη θεραπεία που προβλεπόταν λίγο πιο επιθετικά από αυτό που όριζαν τότε οι οδηγίες. Τα πράγματα εξελίχθηκαν καλά αν και στην πορεία αντιμετώπισα ζητήματα που προέκυψαν μετά την θυρεοειδεκτομή (χαμηλό ασβέστιο, αρρυθμίες λόγω της υψηλής δόσης υποκατάστασης).
Σε κάθε περίπτωση αντιμετωπίζω το μέλλον πιο αισιόδοξα εκτιμώντας πράγματα που στο παρελθόν δεν στεκόμουν ιδιαίτερα. Στο μέτρο που μπορώ, προσπαθώ να βοηθήσω μέσα από τις δραστηριότητές μου, κοινωνικές και επαγγελματικές, ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα ή εξίσου σοβαρά θέματα, διαπιστώνοντας σε πολλές περιπτώσεις τις αδυναμίες του συστήματος υγείας.
Συχνά άνθρωποι με ογκολογικά προβλήματα που είναι σε διαδικασία διάγνωσης ή θεραπείας δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν μέτρα που μειώνουν αυτά τα προβλήματα. Όλοι έχουμε καθήκον και ιδιαίτερα εμείς οι γιατροί να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ιδιαίτερη μέριμνα απαιτείται για τους ασθενείς τελικού σταδίου, οι οποίοι θα πρέπει να περιθάλπονται σε ειδικές συνθήκες ώστε να εξασφαλίζεται η ιδιαίτερη ιατρική και ψυχολογική τους στήριξη.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόληψη και η προαγωγή της δημόσιας υγείας, οφείλει να είναι το κυρίαρχο μέλημα μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Πόσο μάλλον που στην εποχή μας έχουν πληθύνει σε ανησυχητικό βαθμό τα κρούσματα από καρδιολογικά νοσήματα και τον καρκίνο. Όλοι εμείς που έχουμε βιώσει είτε προσωπικά είτε λόγω της άμεσης επαφής με ασθενείς τα τεράστια προβλήματα που ανακύπτουν, ας ενώσουμε τις φωνές μας και τις προσπάθειές μας για ένα καλύτερο αύριο.
Στην περίπτωσή μου, φοιτώντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διαπιστώθηκε ένα μόρφωμα στο τράχηλο που αρχικά αντιμετωπίστηκε ως λεμφαδένας. Στην πορεία αποδείχθηκε καρκίνος του θυρεοειδούς, πιθανόν σχετιζόμενο με μια θεραπεία στην περιοχή κατά την εφηβική ηλικία για αντίστοιχο νόσημα. Προχώρησα στη θεραπεία που προβλεπόταν λίγο πιο επιθετικά από αυτό που όριζαν τότε οι οδηγίες. Τα πράγματα εξελίχθηκαν καλά αν και στην πορεία αντιμετώπισα ζητήματα που προέκυψαν μετά την θυρεοειδεκτομή (χαμηλό ασβέστιο, αρρυθμίες λόγω της υψηλής δόσης υποκατάστασης).
Σε κάθε περίπτωση αντιμετωπίζω το μέλλον πιο αισιόδοξα εκτιμώντας πράγματα που στο παρελθόν δεν στεκόμουν ιδιαίτερα. Στο μέτρο που μπορώ, προσπαθώ να βοηθήσω μέσα από τις δραστηριότητές μου, κοινωνικές και επαγγελματικές, ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα ή εξίσου σοβαρά θέματα, διαπιστώνοντας σε πολλές περιπτώσεις τις αδυναμίες του συστήματος υγείας.
Συχνά άνθρωποι με ογκολογικά προβλήματα που είναι σε διαδικασία διάγνωσης ή θεραπείας δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν μέτρα που μειώνουν αυτά τα προβλήματα. Όλοι έχουμε καθήκον και ιδιαίτερα εμείς οι γιατροί να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ιδιαίτερη μέριμνα απαιτείται για τους ασθενείς τελικού σταδίου, οι οποίοι θα πρέπει να περιθάλπονται σε ειδικές συνθήκες ώστε να εξασφαλίζεται η ιδιαίτερη ιατρική και ψυχολογική τους στήριξη.
Σε κάθε περίπτωση, η πρόληψη και η προαγωγή της δημόσιας υγείας, οφείλει να είναι το κυρίαρχο μέλημα μιας πολιτισμένης κοινωνίας. Πόσο μάλλον που στην εποχή μας έχουν πληθύνει σε ανησυχητικό βαθμό τα κρούσματα από καρδιολογικά νοσήματα και τον καρκίνο. Όλοι εμείς που έχουμε βιώσει είτε προσωπικά είτε λόγω της άμεσης επαφής με ασθενείς τα τεράστια προβλήματα που ανακύπτουν, ας ενώσουμε τις φωνές μας και τις προσπάθειές μας για ένα καλύτερο αύριο.